ریچارد باخ جاناتان را در سال ۱۹۷۰ نوشت ، داستان مرغ دریایی ای که نمی خواهد مثل بقیه مرغان دریایی زندگی کند ، می خواهد تندتر و بالاتر پرواز کند.

اما هم نوعانش تغییر را دوست ندارند و او را از جمع خود می رانند.

اما به راستی ، جاناتان تنها مانده است یا مرغانی که او را راندند؟

سرگذشت این مرغ دریایی بلند پرواز ، نزدیک چهل سال است که میلیون ها نفر را محصور خود کرده است.

جاناتان ، مرغ دریایی ، کتابی است سرشار از امید . داستان پرواز و رهایی .

داستان چگونه پریدن و چگونه دل کندن ، داستان رها کردن و شکستن تمام عادات.

یک داستان نمادین که می شود از آن اوج گرفتن را آموخت.

اینکه هرگز نباید مایوس شد و دست از تلاش کشید.

نویسنده ی این کتاب ، ریچارد باخ ، خلبانی است که تا کنون سه کتاب درباره ی پرواز نوشته است

و جاناتان مرغ دریایی یکی از زیباترین این سه کتاب است!

در این اثر بسیار ساده اما ارزشمند ، یک مرغ دریایی به نام جاناتان بر خلاف مرغان دریایی دیگر

که پرواز و زندگی را فقط در به دست آوردن غذا در کنار ساحل (قانع بودن به حداقل آنچه می توان داشت) خلاصه کرده اند، دوست دارد

شوق پرواز را تجربه کند ، دوست دارد لذت پرواز را تجربه کند و سرعت را. پرواز همان قابلیتی است که در ذات بال های جاناتان است … 

پرواز در ارتفاع اندک آن هیجان آموختن درون جاناتان را فروکش نمی کند او با تمام قدرت بال هایش فرصت می دهد ،

تمام رسم های پرندگان را می شکند برای اینکه به تجربه نو برسد

و هر چند این امر به طرد شدنش منجر می شود اما باز خسته نمی شود

حتی تنهایی نیز بر او چیره نمی شود او به سرعت پرواز می کند

و با موج ها زور آزمایی و در قبال آن به لذت ماهی های عمق دریا می رسد هر چند سخت …
آنقدر به تلاش می پردازد که یک روز بالاخره پرده از رازی می گشاید ….

چشم هایش آن زیبایی را که دیگر مرغان نمی بینند می بیند … این بار یک پله بالاتر صعود میکند ..

حالا خوشحال است که آنقدر به درجه بالای نگاه رسیده که می تواند استادی داشته باشد برای شناختن زیباترین ها و وارث دانش و نگاهی عظیم بودن….

حالا او یک مرغ دریایی کامل است …
حالا وقت آن رسیده حتی اگر شده بتواند یک مرغ دریایی را به خویشتن اش باز شناساند کار بزرگی است …

و جاناتان نیز چون استاد خویش روزی آنقدر درخشان و نورانی می شود که دیگر دیده نمی شود اما همچنان جاناتان ها ادامه دارد …